Waar ik het vandaag over wil hebben is de kracht van de media en onze vrouwelijke onzekerheden.
Het is alom bekend dat de schoonheidsindustrie miljarden omzet, omdat het gebaseerd is op de onzekerheid van ons vrouwen.
En met mijn actie: Met De Borsten Bloot. Loop ik vooraan in deze rij.
Vanaf jongs af aan riep ik dat wanneer ik 2 kinderen zou hebben ik mijn borsten weer terug wilde in een zelfs mooiere staat dan vroeger.
Want hé, die mogelijkheid bestaat, dus why not.
Ik zou in die tijd keihard hebben ontkent dat ik onzeker was.
Ik deed het voor mezelf en toen ik het geld ervoor had, ging mijn wens in vervulling.
Voor het eerst in mijn leven een echte cleavage! Mijn borsten gingen van een lege, slappe c naar een ik hoopte volle, pronte c cup.
Toen ik uit de narcose kwam en mijn borsten mocht bewonderen, keek ik mijn ogen uit..
Volgens de arts waren ze nog wat opgezwollen en zou dat weg trekken.
Ok, dat gebeurde niet, ik had ineens een volle E, maar wel stevig en prachtig.
Ik was zo blij als een klein kind, alleen knapte ik niet zo snel op als dat mij vertelt werd.
Ook leken de kilo’s ineens aan mijn hele lijf te blijven plakken. Alsof mijn lichaam zich vormde naar de grootte van mijn happy tits.
Nog steeds heb ik een mooie bos hout voor de deur, maar nu ik weet dat deze mijn gezondheid dwarsbomen, kan ik me voor mijn hoofd slaan. Zie voor meer info; https://www.gofundme.com/f/met-de-borsten-bloot
De boze stem van het duiveltje op mijn schouder schreeuwt me toe dat ik me heb laten verleiden en alleen maar voor mijn uiterlijk.
En JA, hierin heeft hij gelijk. Want stiekem wilde ik van mijn oude trauma af.
Als puber meisje was ik een lange plank, zonder enige vorm.
Zelfs toen ik vrouw werd en modellenwerk ging doen, was mijn taille niet zo slank als de mode maten.
Ik liep vrij recht. Een sport look, zo riep ik.
Maar eigenlijk was het puur mijn onzekerheid verbergen. Hoe mooi ik ook achteraf was, op dat moment zelf zag ik alleen dat wat ik juist NIET wilde zien.
En als je nu denkt dat ik nu als volwassen vrouw van 43, met mijn hele verhaal, anders naar mezelf kijk?
Eerlijk? ok, met de borsten bloot..:
“Nee, ik vergelijk me met de vrouwen op straat, Instagram, maandbladen en televisie..
En nee ik ben niet blij, want die 10 kilo extra voelen niet goed en ook siliconen borsten hebben te maken met de verzakking van tijd.
Die vermoeide blik in mijn gezicht wil ik verbergen voor de hele wereld. Ik verstop me buiten in een mega grote sjaal.
Mijn krullen zijn uitgezakt en dof. Ik voel me ellendig, want ik zie er niet stralend uit, zoals de gehele buitenwereld ( in mijn ogen).”
Dit deel ik wel eens met vrouwen om me heen en we hebben er allemaal op ons eigen manier last van. Gooi het in the open! Haal het taboe eraf!!
Ik moest er ziek voor worden om erachter te komen, dat wat van binnen zit, in mij, toch echt vele malen belangrijker is dan de buitenkant.
En ja lieve mensen, dat is toch een trap voor open goal?
Dat klopt, maar zolang we allemaal in stilte lijden om wat we niet hebben…
Zullen we er ook niet achter komen wat onze “werkelijke’ schoonheden zijn!
Dus wees eerlijk tegen jezelf, maar durf dit ook te delen.
Niet omdat je een slachtoffer bent, maar omdat je een mens bent.
Die gewoon ook wel eens onzeker is.
Liefs Meike
