De vrouw komt een beetje schuchter binnen,
aan de telefoon begreep ik dat ze via een gezamenlijke kennis bij mij is gekomen.
en ik zie aan haar dat ze het spannend vind wat er gaat komen en
dat is begrijpelijk.
De 4 borden voor de bronnen opstelling staan klaar en ik schenk haar een kopje thee in.
Ze gaat zitten en slaakt een diepe zucht: „ Hier ben ik dan.”
Nadat ik haar heb uitgelegd hoe het bronnen opstellen werkt, mag ze een figuurtje, die naast het bord staan, uitzoeken. Dit figuur is zij zelf en mag in het midden van de 4 borden komen te staan.
Iedere bord word een bron. Zij kiest voor :haar lichaam, de liefde, familie en vriendschappen.
En op het bord van haar lichaam komen 3 figuren. Zij staan voor energie, ziekte en verdriet.
Verdriet en ziekte staan dicht bij haar persoon en energie staat in de verste hoek en kijkt ook nog eens een hele andere kant op.
Ze ziet hoe ziekte en verdriet met haar verbonden zijn, waardoor de tranen als vanzelf over haar gezicht stromen. Ik vraag haar wat ze ziet en wat er gebeurd. „Dit ben ik niet.” is haar antwoord. „Mijn lichaam past me niet door de ziekte en het verdriet dat dat me doet.” „ Daardoor raakt de energie nog verder van me af.”
Ik vraag haar, of ze misschien iets wil veranderen aan het bord en ze zet direct verdriet en ziekte een stukje van haar af. Een hele diepe zucht ontsnapt weer aan haar lippen en ze legt me uit wat er gebeurd.
„Die ziekte is nu een stukje van mij, maar ik BEN het niet.Op een dag zal ik het misschien zelfs mogen los laten.” „Het verdriet is verbonden aan het ziek zijn, maar kost door het vereenzelvigen ermee zoveel energie, dat ik mezelf verloren ben.”
Ze verstilt en ik vraag haar wat dit met ‚energie’ doet. Ze vraagt of ze energie naar zich toe mag halen en ik laat weten dat dit haar bord is en dat ze alles mag doen, wat zij ermee wil doen.
Direct zet ze energie met zijn neus haar kant op en haar neus zijn kant op, pal naast zich neer. Ziekte staat een stukje van haar af en kijkt de andere kant op. Verdriet wordt achter de ziekte geplaatst. Ze zijn er wel, maar ze identificeert zich er niet meer mee.
Een paar weken later ontvang ik een mailtje, waarin de vrouw me nogmaals bedankt, omdat er wezenlijk iets is verandert.
Haar energiepeil is verbeterd en alleen omdat ze ziet dat ze eindelijk het ziek zijn heeft geaccepteerd.
Een inzicht dat haar leven bepalend heeft verandert en dat in een sessie van 5 uur.
